اگروتوریسم (گردشگری کشاورزی)
«اصطلاح اگرو-اکوتوریسم نخستین بار در کاستاریکا در سال 1994 مورد استفاده قرار می گیرد و آن را به طور کلی معادل اگروتوریسم می گیرند و تنها تأکیدی که بر این شیوه از گردشگری می شود در نظر داشتن جنبه های زیست محیطی است» اگرواکوتوریسم واژه ای است برگرفته از اکوتوریسم و اگروتوریسم بنابراین، مد نظر گرفتن هر دو مفهوم مورد تأکید است. اگرواکوتوریسم یا اکوتوریسم کشاورزی به عنوان شاخه ای از توریسم روستایی در کنار سایر جاذبه های توریستی امروزه توانسته است زمینه اشتغال محلی، منطقه ای و توسعه برخی از سکونتگاههای روستایی را فراهم آورد. با این وجود، در راستای توسعه پایدار گردشگری ظرفیت پذیری اهمیت بنیادی دارد. در این مفهوم به استفاده حداکثر از هر مکان بدون گذاشتن اثرات منفی بر منابع، اقتصاد و فرهنگ محل اشاره دارد» (Mclntyre, 1993: 23).
تعریف اگروتوریسم
«به نوعی از گردشگری اطلاق می شود که در آن گردشگر، از محیط زیست روستایی، محصولات زارعی به اقامت هایی که در زمین کشاورزی انجام می شود، روی می آورد به عبارت دیگر گردشگری کشاورزی با جستارهای کشاورزی همراه می باشد
«براساس تعاریفی که در ویکی پدیا شده است، اگروتوریسم یک سبک از تعطیلات است که به حالت طبیعی در زمین کشاورزی یا مزارع بزرگ اتفاق می افتد. گردشگری کشاورزی، که گاه گردشگری مزرعه‌ای نیز نامیده می‌شود، گونه‌ای از گردشگری روستایی است که در ارتباط مستقیم با کشاورزی در نواحی روستایی قرار دارد. گردشگری کشاورزی انعکاسی از تدارک فرصتهای جدید در زمینه ایجاد فرصتهای اقتصادی از طریق گردشگری در مزارع می‌باشد» (آسیایی،1382: 4).
همچنین آگروتوریسم به مکانهای خاص و نوع خاصی از فعالیت هایی که کشاورزان در اوقات فراغت انجام می دهند، گفته می شود. این گونه از گردشگری را می‌توان ترکیبی از یک وضعیت طبیعی و روند کشت و برداشت محصولات کشاورزی به عنوان فرصتی در محدوده تجربه گردشگری دانست. در نواحی روستایی تعدادی مزارع وجود دارد که در بازنمایی یک قابلیت خاص یا چشم‌انداز بسیار مناسب، ممکن است به عنوان مکانی برای گذران اوقات فراغت از سوی بازدید کنندگان شهری یا غیر بومی انتخاب شوند» (پاپلی یزدی، 1381: 22). «گردشگری کشاورزی انعکاسی از تدارک فرصت های جدید در زمینه ایجاد فرصتهای اقتصادی از طریق گردشگری در مزارع می باشد. این گونه از گردشگری را می توان ترکیبی از یک وضعیت طبیعی و روند کشت و برداشت محصولات کشاورزی به عنوان فرصتی در محدوده تجربه گردشگری دانست» (جوان و سقایی، 1383: 132).
فعالیت های عمده توریسم کشاورزی
در بخش توریست کشاورزی بطور عمده سه جنبه مختلف فعالیت های قابل انجام و یا انجام گرفته را می توان بصورت زیر خلاصه کرد.
الف- از جنبه چیزهایی برای دیدن
- هنر در مزاع (Crop art)
-مزارع گیاهان بوته ای و پیازها
- علف چینی و بوته چینی
- پیاده روی در طبیعت در حاشیه ساحل رودخانه و پوشش های گیاهی
- اجرای تورهای مختلف برای مدارس در این مناطق
- باغ وحش و محل نگهداری حیوانات خانگی و کوچک
- ایجاد و بازسازی روستاهای تاریخی کوچک شامل مدارس، مغازه های عمومی ، اصطبل ها و مراکز نگهداری اسب ها
- نمایش مراحل ساخت و تهیه فرآورده های کشاورزی مانند تهیه کره های گیاهی، روغن ها، پشم چینی گوسفندان، عمل آوری پشم.
- جشنواره های مختلف
- رویدادها ووقایع خاص
ب- از جنبه کار هایی برای انجام دادن
- مزارع بصورت مدارس آموزش کشاورزی
- کارگاهها و مراکز تولید
- فعالیت های آموزشی
- باغ وحش (محل نمایش حیوانات دست آموز) خانگی
- سرگرمی هایی برای کودکان
- زمین های بازی کودکان
- سوارکاری و اسب سواری
ج- از جنبه چیزهایی برای خریدن
- انواع غذا و نوشیدنی
- هدایا و سوغات
- فروشگاهها و مغازه های خرید در مزارع (لباسها، صنایع دستی، تولیدات، غذاهای محلی)»
(مهندسین مشاورآرمانشهر، 1392).
منابع:
1- آسیایی، مهدی. 1382 اصطلاحات صنعت گردشگری و هتلداری، انتشارات سگال، مشهد.
2- جوان، جعفر. سقایی، مهدی، 1383، کشاورزی و گردشگری رهیافتی برای کسب درآمد مازاد، نشریه علوم جغرافیایی، جلد 3، شماره 3 و 4، بهار و تابستان، صص 123-145.
3- مهندسین مشاورآرمانشهر. 1392 ، طرح امکان سنجی اراضی بهدشت چمستان.
4- Mclntyre, George.1993, Sustainable Tourism Development: Guide for local planners, Spain, World Tourism Organization (WTO).
